Χάρτινες Μαντινάδες

Άλλη μια παραγωγική μέρα έφτασε στο τέλος της (ευτυχώς και επιτέλους / ζήτω γιούπι και όλα τα σχετικά).
Ούτε 80 χρονών να μουν, να χαίρομαι που τελειώνει η μέρα κ μπορώ να αποτραβηχτώ ήσυχα ήσυχα στο κρεββατάκι μου. Αν και, τώρα που η σκέψη ξαναβγαίνει φρεσκοεπεξεργασμένη απο τα σοκάκια του μυαλού, εδώ που τα λέμε και εντελώς μεταξύ μας... ούτε αυτό δεν είναι δυνατόν. πλέον. γαμώ τις σχολές μου μέσα γαμώ!
πόσο μαζόχα παίζει να 'μαι πια; μα πόσο;
||Πιο εύκολο μου φαίνεται, τ' αστέρια να μετρήσω, παρά τα μάτια σου τα δυο να τα ξελησμονήσω||.... ο Χριστός κι η Παναγία δλδ. μόνο που το τραβάς το χαρτάκι απ' το ημερολόγιο, νιώθεις μια κράμπα στο δάχτυλο πριν καν το διαβασεις. Την επομενη φορά θα πάρω με συνταγές μαγειρικής.